होते तुझेच सर्व,
माझे नव्हते काही..
होतो "राजा" तरीही,
"दरबार" मात्र नाही..
होते मनावर "राज्य"
उरात भलते धैर्य,
सोडून वास्तवाला
गाईले तुझेच काव्य...
अर्ध्या घडीची ही कहाणी
दोन घडीचा डाव,
कोणता राजा? कसला दरबार?
सारा स्वप्नांचाच गाव...
-अस्मित
