सप्तपदिची वचने फार प्रेमाने आणि जाणिवेने निभावलीस...
तसेच प्रेमही निभावले असतेस तर...?
कधीतरी या शापित नात्याला अंकुरले असतेस तर....?
कित्येक दिवस घालवले तुझी वाट पाहण्यात
कधीतरी जाणीव पूर्वकसाद घातली असतीस तर...?
नेहमीच असे का होते?
लोहचुंबाकाच्या दोन समान ध्रुवान प्रमाणे आपण वेगळेच राहतो..
आणि दूर गेलो की कोणीतरी एक परत जवळ आकर्षून घेतो......
पण राधा कधी कृष्ण होत नाही.........
आणि मी नेहमी मीरेची जबाबदारी पार पाडत राहते.........
बस्स झाले रे हे आता...!!!
एकदाच... अशी जवळ घे...
कळु देत सार्यांना...तुझ्यात आणि माझ्यातली
अद्वैतता...!!!
-अस्मित
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा