तू आणि वादळ

खिडकीत उभे राहून वादळ झेलणारा तू..., तुझ्या मागे कुठेतरी उभी असलेली ती....

आणि दोघांमधे वाहत असलेली अनेक वर्ष......

दरवेळेस काही गोष्टी अपूर्ण ठेवल्याच पाहिजेत का?????

जीवनात पूर्णता ही कधीतरी हवीच की....

जे घडून गेल त्या बद्दल वाईट का वाटून घ्यायच...? जेव्हा थोपवता येत असताना हात मागे घेतले गेले.....

निर्णय स्वतःचेच, मग ते आता बोचू का लागले....?????

पुढे टाकलेल्या पावलाकडे मागे वळून का बघायच.....?

समोर उभ्या असलेल्या नवीन "ती" ला कधीच का नाही जवळ करायच....????

या पुढील तुज्या कविता कधीच अपूर्ण नसतील...

कारण तुझ्यावर येणारी वादळे "मी" अडवलेली असतील......: अस्मित