"कॅलिडोस्कोप"............५
Mr.& Mrs. Nosy
लिखाणाचा विषय तसा गंभीर आहे. पण तुम्ही घाबरून जाऊ नका. कारण आपल्याकडे याचे गांभीर्य फार कमी लोकांना जाणवते.
गेले काही वर्ष आणि विशेषत:या वर्षातील सगळे दिवस, अशी एकतरी व्यक्ती मला भेटते जिला माझ्या लग्नाची अत्यंत काळजी लागलेली असते (ha hah ha).
(त्यात निम्म्याहून जास्त पुरुष मंडळी आहेत.) तर अशा तमाम काळजीवाहू मंडळीना (स्त्री/ पुरुष दोन्ही) माझे काही प्रश्न आहेत :
१. लग्न म्हणजे नेमके काय? तुमचे लग्नाविषयी प्रामाणिक विचार.
२. तुमच्या आयुष्यात तुम्ही खरच फक्त तुमच्याच साथीदारावर प्रेम केलंय आणि खऱ्या अर्थाने वैवाहिक आयुष्य सुखी केलंय?
३. तुमच्यातील कितीजण एकटे विवाहित आहात? (हा प्रश्न बहुदा स्त्रियांना लागू पडतो.) इ. अजून बरेच प्रश्न आहेत, पण सध्या या प्रश्नांची उत्तरे स्वतःला तरी प्रामाणिकपणे देऊन पहा जमलीतर.
हे काळजीवाहू लोक पाहिले (B-) ), कि मनात विचार येतो, कि हे लोक स्वतः संसारात सुखी नाहीत, काहींचे घटस्फोट झालेले आहेत तर काही स्वतः अविवाहित आहेत.तरीसुद्धा यांना दुसऱ्यांच्या लग्नाची एवढी का बरे काळजी???
यांना नक्की त्रास कशाचा होत असतो?
मी माझे आयुष्य, माझ्या मनानुसार, पटेल त्या गोष्टी करून आनंदाने जगते याचा यांना इतका का त्रास व्हावा? (:O) कि मी एखाद्या पुरुषावर अवलंबून नाही म्हणून दु:ख यांना होते?
माझ्या आजूबाजूच्या स्त्रिया बरेचदा मला "तू लग्न न करून किती सुखी आहे" यावर प्रवचन देतात आणि हेवा हि करतात. फावल्या वेळात स्वतःच्या (आणि कधी कधी दुसऱ्यांच्या) नवरे मंडळी आणि सासरच्यांना मनसोक्त शिव्या घालतात.
अशावेळी मी फक्त हसत असते, या लोकांवर नाही तर, ज्यांना स्वतःला अजून लग्न म्हणजे काय हे समजलेले नाही असे लोक दुसऱ्याच्या लग्नाविषयी किती आपुलकीने (??)आणि अधिकारवाणीने बोलतात. ज्यांना "कायद्याने परवानगी मिळते आणि कायमचे हक्काचे माणूस" फक्त यासाठीच लग्न करायचे असते त्यांना संसार म्हणजे नक्की काय हे कसे कळावे?
मी आजवर ज्या काही लग्नाळू लोकांना भेटले त्यातील बऱ्याच मुलांना लग्नाविषयी स्वतःचे काही विचार नव्हते. फक्त समाज आणि आई-वडील यांच्यासाठी लग्नाच्या बाजारात उभी असलेली हि फक्त बुजगावणी होती.अशा लोकांनी लग्न न करणे म्हणजेच समाजावर खरे उपकार होणार नाहीत का?
यांच्या कुटुंबाला आयटी क्षेत्रात काम करणारी मुलगी, गलेलठ्ठ पगार असणारी,सुंदर सुस्वरूप हवी असते. त्यात अजून तिने घरी भाकरी बनविणे, रांगोळी काढणे, आल्यागेल्याचे सगळे करणे हे पण आलेच. या तमाम लोकांना माझी विनंती आहे कि, घरून निघताना आधी स्वत:चे अमिबा सारखे वेडेवाकडे वाढलेले शरीर पाहत जा. जेवढ्या काही अपेक्षा आहेत त्यातील किती गोष्टी तुम्हाला स्वतःला करता येतात किंवा तुमच्याकडे त्या आहेत? तुम्ही किती पैसे कमावता? तुम्ही तुमच्या सासू- सासरे आणि नातेवाईकांची किती काळजी घेतली आहे? मुले दारू सिगरेट पिणारी असताना सुना कशाला सोज्वळ हव्यात? या सर्व गोष्टी तपासून घ्या.
त्यामुळे लोकांचा वेळ,पैसा, श्रम सगळे काही वाचेल.आणि तुम्ही निघून गेल्यावर मुली तुमचा जो उद्धार करतात तो थांबेल.
व. पु च्या वाक्याप्रमाणे "खरा संसार फक्त एका दिवसाचा आणि एका रात्रीचा असतो बाकी उरते ती फक्त त्याची पुनरावृत्ती". दुसऱ्यांच्या लग्नाची काळजी करण्यापेक्षा स्वतःचे संसार सुखी करण्याचा प्रयत्न करा, निदान उरलेली वर्षे तरी सुखात जातील.तुमच्या मुलाबाळांवर चांगले संस्कार तरी होतील.यासाठी मंगला सामंत यांचे "विवाह : भ्रमातून भानावर " हे पुस्तक नक्की वाचा.
लग्न आणि विवाह संस्था या विषयीचे समाजाचे विचार कधीतरी सुधारतील अशी अपेक्षा करते.
…………………. अस्मित. (11-11-13)
Mr.& Mrs. Nosy
लिखाणाचा विषय तसा गंभीर आहे. पण तुम्ही घाबरून जाऊ नका. कारण आपल्याकडे याचे गांभीर्य फार कमी लोकांना जाणवते.
गेले काही वर्ष आणि विशेषत:या वर्षातील सगळे दिवस, अशी एकतरी व्यक्ती मला भेटते जिला माझ्या लग्नाची अत्यंत काळजी लागलेली असते (ha hah ha).
(त्यात निम्म्याहून जास्त पुरुष मंडळी आहेत.) तर अशा तमाम काळजीवाहू मंडळीना (स्त्री/ पुरुष दोन्ही) माझे काही प्रश्न आहेत :
१. लग्न म्हणजे नेमके काय? तुमचे लग्नाविषयी प्रामाणिक विचार.
२. तुमच्या आयुष्यात तुम्ही खरच फक्त तुमच्याच साथीदारावर प्रेम केलंय आणि खऱ्या अर्थाने वैवाहिक आयुष्य सुखी केलंय?
३. तुमच्यातील कितीजण एकटे विवाहित आहात? (हा प्रश्न बहुदा स्त्रियांना लागू पडतो.) इ. अजून बरेच प्रश्न आहेत, पण सध्या या प्रश्नांची उत्तरे स्वतःला तरी प्रामाणिकपणे देऊन पहा जमलीतर.
हे काळजीवाहू लोक पाहिले (B-) ), कि मनात विचार येतो, कि हे लोक स्वतः संसारात सुखी नाहीत, काहींचे घटस्फोट झालेले आहेत तर काही स्वतः अविवाहित आहेत.तरीसुद्धा यांना दुसऱ्यांच्या लग्नाची एवढी का बरे काळजी???
यांना नक्की त्रास कशाचा होत असतो?
मी माझे आयुष्य, माझ्या मनानुसार, पटेल त्या गोष्टी करून आनंदाने जगते याचा यांना इतका का त्रास व्हावा? (:O) कि मी एखाद्या पुरुषावर अवलंबून नाही म्हणून दु:ख यांना होते?
माझ्या आजूबाजूच्या स्त्रिया बरेचदा मला "तू लग्न न करून किती सुखी आहे" यावर प्रवचन देतात आणि हेवा हि करतात. फावल्या वेळात स्वतःच्या (आणि कधी कधी दुसऱ्यांच्या) नवरे मंडळी आणि सासरच्यांना मनसोक्त शिव्या घालतात.
अशावेळी मी फक्त हसत असते, या लोकांवर नाही तर, ज्यांना स्वतःला अजून लग्न म्हणजे काय हे समजलेले नाही असे लोक दुसऱ्याच्या लग्नाविषयी किती आपुलकीने (??)आणि अधिकारवाणीने बोलतात. ज्यांना "कायद्याने परवानगी मिळते आणि कायमचे हक्काचे माणूस" फक्त यासाठीच लग्न करायचे असते त्यांना संसार म्हणजे नक्की काय हे कसे कळावे?
मी आजवर ज्या काही लग्नाळू लोकांना भेटले त्यातील बऱ्याच मुलांना लग्नाविषयी स्वतःचे काही विचार नव्हते. फक्त समाज आणि आई-वडील यांच्यासाठी लग्नाच्या बाजारात उभी असलेली हि फक्त बुजगावणी होती.अशा लोकांनी लग्न न करणे म्हणजेच समाजावर खरे उपकार होणार नाहीत का?
यांच्या कुटुंबाला आयटी क्षेत्रात काम करणारी मुलगी, गलेलठ्ठ पगार असणारी,सुंदर सुस्वरूप हवी असते. त्यात अजून तिने घरी भाकरी बनविणे, रांगोळी काढणे, आल्यागेल्याचे सगळे करणे हे पण आलेच. या तमाम लोकांना माझी विनंती आहे कि, घरून निघताना आधी स्वत:चे अमिबा सारखे वेडेवाकडे वाढलेले शरीर पाहत जा. जेवढ्या काही अपेक्षा आहेत त्यातील किती गोष्टी तुम्हाला स्वतःला करता येतात किंवा तुमच्याकडे त्या आहेत? तुम्ही किती पैसे कमावता? तुम्ही तुमच्या सासू- सासरे आणि नातेवाईकांची किती काळजी घेतली आहे? मुले दारू सिगरेट पिणारी असताना सुना कशाला सोज्वळ हव्यात? या सर्व गोष्टी तपासून घ्या.
त्यामुळे लोकांचा वेळ,पैसा, श्रम सगळे काही वाचेल.आणि तुम्ही निघून गेल्यावर मुली तुमचा जो उद्धार करतात तो थांबेल.
व. पु च्या वाक्याप्रमाणे "खरा संसार फक्त एका दिवसाचा आणि एका रात्रीचा असतो बाकी उरते ती फक्त त्याची पुनरावृत्ती". दुसऱ्यांच्या लग्नाची काळजी करण्यापेक्षा स्वतःचे संसार सुखी करण्याचा प्रयत्न करा, निदान उरलेली वर्षे तरी सुखात जातील.तुमच्या मुलाबाळांवर चांगले संस्कार तरी होतील.यासाठी मंगला सामंत यांचे "विवाह : भ्रमातून भानावर " हे पुस्तक नक्की वाचा.
लग्न आणि विवाह संस्था या विषयीचे समाजाचे विचार कधीतरी सुधारतील अशी अपेक्षा करते.
…………………. अस्मित. (11-11-13)
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा